This poem I wrote for my colleague, who is just like my elder sister. When she was getting married, I gave this as a gift to my sister along with one more poem. Her name is Mangala, so I coined this term. And her husband name is Manjunath, so I have used his name in the last stanza.

ನಿನಗೆ ಮಂಗಳವಾಗಲಿ

ನಿನಗೆ ಮಂಗಳವಾಗಲಿ


ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ಹೂವಿನಂತಹ ನಗುವಿನಲ್ಲಿ

ಕೊಂಚ ನಾಚಿಕೆಯ ಝಲಕ್ಕು ಕಾಣುತ್ತಿರಲು

ಬೆರಳಂಚಿನಲ್ಲಿ ನಾಟ್ಯರಾಜನು ನರ್ತಿಸುತ್ತಿರಲು

ಎದೆಯಿಂದ ಪ್ರೀತಿಯ ಗುಲಾಬಿ ಅರಳುತ್ತಿರಲು

ನವ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಕಾಲಿಡುತ್ತಿರುವ

ನಿನಗೆ ಮಂಗಳವಾಗಲಿ

ನಿನಗೆ ಮಂಗಳವಾಗಲಿ




ನವ ಯೌವನ ತುಳುಕುತ್ತಿದೆ

ಗೃಹಸ್ಥಾಶ್ರಮ ಕರೆಯುತ್ತಿದೆ

ತವರಿನ ನೆನಪುಗಳು ಕಾಡುತ್ತಿವೆ

ಬಾವನೆಗಳು ಹೊರಗೆಡುಹದೆ

ಎದೆಯಲ್ಲಿ ಏನೋ ತಲ್ಲಣವಾಗುತ್ತಿರಲು

ನಿನಗೆ ಮಂಗಳವಾಗಲಿ

ನಿನಗೆ ಮಂಗಳವಾಗಲಿ




ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಅವನು ಅಧಿರಾಜನು

ಅವನ ಮಾತುಗಳು ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಹನಿಗಳು

ಅವನ ನಗುವು ಮನದಲ್ಲಿ ಝೇಂಕರಿಸುತ್ತಿರಲು

ಕನಸ್ಸಿನ ಗೋಪುರವು ಮುಗಿಲೆತ್ತರ ಮುಟ್ಟುತ್ತಿರಲು

ಉಲ್ಲಾಸದ ಮಳೆಯು ಚಿಮ್ಮುತ್ತಿರಲು

ನಿನಗೆ ಮಂಗಳವಾಗಲಿ

ನಿನಗೆ ಮಂಗಳವಾಗಲಿ



ಹೊಸದೊಂದು ಜಗತ್ತು ನಿನ್ನದಾಗಲಿ

ಮಂಜುನಾಥನ ದಯೆಯು ನಿನಗಿರಲಿ

ಮಧುರವಾದ ನೆನಪುಗಳೊಂದಿಗೆ

ಶಿವ ಪಾರ್ವತಿ ಮಿಲನವೂ ನಾಚುವಂತೆ

ನಿಮ್ಮ ಪ್ರೇಮೋತ್ಸವ ಸಮಿಪಿಸುತ್ತಿರಲು

ನಿನಗೆ ಮಂಗಳವಾಗಲಿ
ನಿನಗೆ ಮಂಗಳವಾಗಲಿ

ನಿನ್ನ ಮಧುರ ಸ್ಪರ್ಶವನ್ನು ಮರೆಯುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ ?

It may look like romantic poem. But this poem I wrote on fathers day dedicating to all fathers.A man loves his wife more than anything. He looses her in a operation while she is giving birth to a daughter. In such a situation he looses all his desire to live. He thinks for whom he has to live. In such a situation a beautiful touch from a baby stops him. He reinvent himself.After 20 years when his daughter has left his home to enter a new life, alone in his home turns his pages of life.

ನಿನ್ನ ಮಧುರ ಸ್ಪರ್ಶವನ್ನು
ಮರೆಯುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ ?

ಮನದಾಳದಿಂದ ಉಕ್ಕಿ ಹರಿದು ಬಂದ
ಕಣ್ಣಿರಿನ ಹನಿಗಳು
ಜೀವನಕ್ಕೆ ಸ್ಪೂರ್ತಿಯಂತಿದ್ದ
ಅವಳ ಮಧುರ ನೆನಪುಗಳು
ಮಡದಿಯ ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಭಾವನಾಡಿಯಿಂದ
ಬಂದಂತಹ ದುಃಖದ ಬಗೆಗಳು
ಎಲ್ಲವೂ ಮರೆತು ಹೊಸ
ಜೀವನಕ್ಕೆ ಕರೆಕೊಟ್ಟ
ನಿನ್ನ ಮಧುರ ಸ್ಪರ್ಶವನ್ನು
ಮರೆಯುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ?


ತಾಯಿ ಇಲ್ಲದ ತಬ್ಬಲಿ ನೀನು
ತಾಯಿಯ ಕೊರತೆ ಇಲ್ಲದೆ ಬೆಳೆಸಿದೆ ನಾನು,
ಉಪ್ಪಿನ ಮೂಟೆ ಹೊತ್ತದ್ದು ನಾನು
ನಿನ್ನ ಆಟಕ್ಕೆ ಅಶ್ವವಾದದ್ದು ನಾನು,
ಬೆಳೆಗಿನಿಂದ ಸಂಜೆಯವರೆಗೆ
ಆಟದ ಗೊಂಬೆಯಾದದ್ದು ನಾನು,
ನಿನ್ನ ನಗುವಿನಲ್ಲಿ ಮೈಮರೆತಿದ್ದು ನಾನು,
ಅವಳ ಕಳೆದುಕೊಂಡು ದುಃಖದ ಮದುವಿನಲ್ಲಿದ್ದ ನನಗೆ
ಸಂಜೀವಿನಿಯಾಗಿದ್ದು ನೀನು
ಹೀಗಿರುವಾಗ,
ನಿನ್ನ ಮಧುರ ಸ್ಪರ್ಶವನ್ನು
ಮರೆಯುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ?

ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ನೀನು ಪ್ರೀತಿಸಿದ ಹುಡುಗನಲ್ಲಿ
ನಿನ್ನ ಮಧುವೆ ಮಾಡಿಸಿದ್ದು ನಾನೇ,
ನಿನ್ನ ವಿರಹ ತಾಳಲಾರದೆ ಈಗ
ಚದಪದಿಸುತ್ತಿರುವುದೂ ನಾನೇ,
ನೀನೆ ಪ್ರಪಂಚವಾಗಿದ್ದ ನನಗೆ
ಬದುಕು ಶೂನ್ಯವಾಗುತ್ತಿದೆ ಈ ಬಗೆ
ಸಾವಿರಲಿ ಬದುಕಿರಲಿ
ಈ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಅರ್ಥ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಟ್ಟ
ನಿನ್ನ ಮಧುರ ಸ್ಪರ್ಶವನ್ನು
ಮರೆಯುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ?

ಕಾಳಿದಾಸನ ಧಾರವಾಡದ ಹುಡುಗಿಯೇ

ಧಾರವಾಡದ ಹುಡುಗಿಯೇ

ಯಾಕೆ ಹಿಂಗೆ ಮಾಡ್ತಿಯೇ

ಕೋಳಿ ಜುಟ್ಟು ಹಿಡ್ಕೊಂಡು

ಬಾ ನೀ ಬಾ


ಮನೆಹಾಳ ಒಡತಿಯೇ

ಗಂಡು ಬೀರಿ ರೌಡಿಯೇ

ಗಂಡಸರೆಲ್ಲ ಹೆದರುವಂತೆ

ಬಾ ನೀ ಬಾ

ಸ್ವೀಟು ಕೇಳಿದ್ರೆ ನೀನು

ನಿಮ್ಮಪ್ಪ ಕೊಡ್ತಾನ ಅಂತಿಯ

ಹೆಸರು ಕೇಳಿದ್ರೆ ನೀನು

ಓದೆ ಕೊಡ್ತಿನಂತಿಯ

ಸೀನಿಯರ್ಸು ಅಂದರೆ ನೀನು

ಹುರಿಗಡಲೆ ಅಂತಿಯ

ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನೀನು

ಹಕ್ಕಿಯಂತೆ ಹಾರುತ್ತಿಯಾ
ದಾ...................


ತ್ರೀ ನಾಟ್ ಟೆನ್ ಅಂತಿಯೇ

ನೋಟಿನಂತೆ ಕುಣಿತಿಯೇ

ಸ್ಕೂಟಿಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತುಕೊಂಡು

ಬಾ ನೀ ಬಾ




ಎಲೆಕ್ಟ್ರಿಕಾಲ್ ಸೈನ್ಸ್ ಹುಡುಗಿಯೇ

ಎಲೆಕ್ಟ್ರಿಕ್ ಶಾಕ್ ಕೊಡ್ತಿಯೇ

ಹಿಂದೆ ಬರುವ ಮಜ್ನುಗೆಲ್ಲ

ಲೈಲಾ ನೀನು ಆಗ್ತಿಯೇ

ಡಿಸ್ಕೋ ಕ್ಲಬ್ಗೆ ಹೋಗ್ತಿಯೇ

ಕುಣಿದು ನಲಿದು ಕುಪ್ಪಳಿಸ್ತಿಯೇ

ಕನಸಿನ ಕನ್ಯೆಯಾಗಿ

ಕನಸಲ್ಲೆಲ್ಲ ಸತಾಯಿಸ್ತಿಯೇ
ದಾ ............................

ನೀನಿಲ್ಲದೆ ಸವಿಯುವ ಕಲ್ಪನೆಯಾದರೂ ಏಕೆ?

ನಾ ತಣ್ಣಗಿನ ತಂಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ
ಮೈ ಮರೆತು ಕುಳಿತಿರುವಾಗ
ನೀ ಮೈ ಕೊರೆಯುವ ಚಳಿಯಲ್ಲಿ
ಶೀಖರವ ಏರುತಿರುವುದಾದರು ಏಕೆ ?

ನಾ ಬೆಚ್ಚಗಿನ ಹೊದಿಕೆಯಲ್ಲಿ
ನಿದ್ರಾ ದೇವತೆಯ ಬಳಿ ಹೋದಾಗ
ನೀ ನಿದ್ರಾ ಹೀನನಾಗಿ
ದೂರಕೆ ಹೋಗುತ್ತಿರುವುದಾದರೂ ಏಕೆ?

ನಾ ನನ್ನ ಪ್ರೇಯಸಿಯ ಜೊತೆ
ಊರಿನ ಬೀದಿ ತಿರುಗುತ್ತಿರುವಾಗ
ನೀ ಮಡದಿಯ ಬಿಟ್ಟು
ಪರ್ವತ ತಪ್ಪಲ ಬಳಿ ತಿರುಗುತ್ತಿರುವುದಾದರು ಏಕೆ ?

ನಾ ಉದುರುವ ಹುಲ್ಲುಗಡ್ಡಿ
ನೀ ಪರ್ವತ ಶಿಖರ
ಈ ಉದುರುವ ಹುಲ್ಲುಗಡ್ಡಿಯ
ರಕ್ಷಿಸಲು ಪಣ ತೊಟ್ಟಿರುವುದಾದರೂ ಏಕೆ?

ನಾ ಸ್ವತಂತ್ರನು
ನೀ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ರಕ್ಷಕನು
ನೀ ಕೊಟ್ಟ ಈ ಭೀಕ್ಷೆಯನ್ನು
ನೀನಿಲ್ಲದೆ ಸವಿಯುವ ಕಲ್ಪನೆಯಾದರೂ ಏಕೆ?

ಕೆಂಬಣ್ಣದ ಸೀರೆ

ವೇದಿಕೆಯ ಮೇಲೆ

ಕೆಂಬಣ್ಣದ ಸೀರೆ,

ಮನಸ್ಸಿನ ಅಂಗಳದಲ್ಲಿ

ಹದಿಹರೆಯದ ಬಾಲೆ ,

ಕಣ್ಣೆಂಬುದು ನೋಡುತಿಹುದು

ಅವಳಂಧದ ಓಲೆ ,

ನನ್ನನ್ನು ಆವರಿಸಿಹುದು

ಮನ್ಮಥನ ಮಾಲೆ .


ಅವಳ ನೋಡಿದ ಆ ಕ್ಷಣದಿಂದ

ಹೃದಯ ತಾಪವ ತಣಿಸದಾದೆನು ಎನ್ನಲೇ,

ಅವಳ ಆ ಮೈಮಾಟವ ನೋಡಿ

ಕಣ್ಣ ಮುಚ್ಚದಾದೆನು ಎನ್ನಲೇ,

ಅವಳ ಮುಗ್ಧತೆಯ ನೋಡಿ

ಮನದ ಇಂಗಿತ ತಡೆಯದಾದೆನು ಎನ್ನಲೇ,

ಪ್ರೀತಿ ಎಂಬ ಬಲೆಗೆ ಸೋಕಿ

ನನ್ನ ನಾ ಬಂಧಿಸದಾದೆನು ಎನ್ನಲೇ



ಅವಳಿಂದ ದೂರಕೆ ಹೋಗಲೆಂದರೂ

ಮರು ದಿನವೂ ಅವಳ ಅಂದವ ಕಾಣುವೆನು

ಎಲ್ಲವೂ ಮರೆತು ಓದಲು ಕುಳಿತರೂ

ಕಾಗದದ ಪ್ರತಿಯಲ್ಲೂ ಆ ನಗುವ ಕಾಣುವೆನು

ಕಣ್ಣ ಮುಚ್ಚಿ ಧ್ಯಾನ ಮಾಡಿದರೂ

ಮೇನಕೆಯ ಹಾಗೆ ಬಳಿ ಬಂದು ಕುಳಿತು ಕೊಳ್ಳುವಳು

ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಹೆಜ್ಜೆಯಲ್ಲೂ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಬಣ್ಣದಲ್ಲೂ

ಆ ಕೆಂಬಣ್ಣದ ಸೀರೆ ನನ್ನೆದುರು ಕಾಣುವುದು

ಆ ಕೆಂಬಣ್ಣದ ಸೀರೆ ನನ್ನೆದುರು ಕಾಣುವುದು

Appreciation

Whenever he walked down the street,
He looked humble and descent.
Dressed in formal
With well body built,
Always smile on his face
While talking to his mates.

Whatever he used to do,
He worked harder than his strength.
Always his feet
Touching the ground
And his eyes looking for
The appreciation of his work.

With whomever he will talk,
They were pleased with his manner,
Never quarelled
With any of his mates
And Always trying to
Capture attention of his mates.

With forty years gone
Working for his self,
Sacrificing everything
For his small kids,
Still trying to get
love from his family.

As he moved with his life,
He saw a young man
Trying for the same thing
What he used to do,
Looking for the appreciation
For his hardwork.

As he moved towards him,
His eyes become wet.
Tried to appreciate his work,
But couldnt utter a single word.
Pating on his back,
He moved back to his original life.


Morning when he walked down the street,
People started congratulating him.
He suddenly realised that
He was promoted to top most position.
Finally he enjoyed the appreciation
He starved for his entire life.


As he began to think,
What made people notice his work now?
He found out the truth that
He has started appreciating other's work.
When you live in your self
You will not notice the whole world.
When you live with the whole world
People will notice you for your work.