ಮರೆಯಾಗದಿರಲಿ ಅವನ ನೆನಪು

 ಏಕಾಂತದಲ್ಲೂ  ನಿನ್ನ  ಗುರುತಿದೆ, 

ಮರೆಯಾದರೂ  ನಿನ್ನ  ನೆನಪಿದೆ. 

ಉಸಿರಲ್ಲೂ  ಸೋಕಿರೋ  ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ 

ನಿನ್ನ  ಹೆಸರಿದೆ. 

ಹೇಗೆ  ಕಳುಹಿಸಲಿ  

ನನ್ನ  ಮನದಾಳದ  ಮಾತುಗಳನ್ನು,

ಎಲ್ಲಿ  ಕಳುಹಿಸಲಿ  

ನನ್ನ  ಪ್ರೇಮದ  ಸಂದೇಶವನ್ನು ?

ಕಾಣದ  ಊರಿಗೆ  ಹೋಗಿರೋ  ನಿನಗೆ, 

ಕರೆದು  ಹೋಗಿರೋ  ಯಮನಿಗೆ ,

ಮರಣದ  ತೇರಲಿ  ನನ್ನ 

ಎಳೆದು  ಹೋಗಲು  ಭಯವೇಕೆ  ?

ಧರ್ಮದ  ಹೆಸರಲಿ  ದ್ವೇಷವ  ಬಿತ್ತುವ 

ಕ್ರೂರಿಗಳಿಗೆ  ಹೇಗೆ  ಹೇಳಲಿ ?

ದಯೆಯೇ   ಧರ್ಮದ  ಮೂಲ,  

ಪ್ರೀತಿಯೇ  ಮನುಕೂಲದ  ಧ್ಯೇಯ .

ಬಂದೂಕುಗಳಿಗೆ  ಸೂತ್ರಧಾರರಾದ 

ನೆರೆಹೊರೆಯರಿಗೆ  ಹೇಗೆ  ಹೇಳಲಿ ?

ನಿಮ್ಮ  ಮೆನೆಗೆ  ಬೆಂಕಿ  

ನೀವೇ  ಹಾಕುವ  ತವಕವೇಕೆ  ?

ಮತ್ತದೇ  ಮೌನ  ,

ಮತ್ತದೇ  ಸಾವಿನ  ಛಾಯೆ, 

ನಿಮ್ಮ  ಕ್ರೂರತೆಗೆ  ಕನ್ನಡಿ ಹಿಡಿಯುವ 

ಸಮಯ  ಬಂದಾಗಿದೆ .

ಆದರೂ, ನನ್ನ  ಪ್ರೀತಿಯ  ಸಾವೇಕೆ?

ನನ್ನ  ಸಿಂಧೂರವನ್ನು ಅಳಿಸಿರುವುದೇಕೆ. 

ಕಣ್ಣೆರ  ಹನಿಯಲಿರುವ  ನೋವನು 

ಹೇಳಲಾದರೂ  ಯಾರ  ಬಳಿ? 

ಅಗಸದೆತ್ತರ  ನೋಡಲು 

ಅವನ  ಛಾಯೆ  ಕಾಣಿಸಲು 

ಬಿಗಿದಪ್ಪಿ  ಹಿಡಿಯಲು 

ಹಾರುವ  ಆಸೆ 

ಸರಿಯುತ್ತಿರುವ  ಮೋಡಗಳಿಗೆ 

ಸಾಲು  ಸಾಲು  ಕರೆಯುವ  ಆಸೆ. 

ನನ್ನ  ಇನಿಯನ  ಬಳಿ 

ಪ್ರೀತಿಯನು  ಸಾರುವ  ಆಸೆ ,

ಪ್ರತಿ ಜಿನುಗುವ ಹನಿಯಲ್ಲೂ

ಕಣ್ಣೀರನ್ನು ಒರೆಸುವ ಆಸೆ,

ಮರೆಯಾಗದಿರಲಿ  ಅವನ  ನೆನಪು  ಎಂದು 

ಸಾಲು  ಸಾಲು  ಗೀಚುವ  ಆಸೆ.

ಮೋಡದ  ಮರೆಯಲಿ  ನಿಂತು 

ಅವನು  ಇದನ್ನು  ಓದಲು 

ನನ್ನ  ಜೀವನದ  ದ್ಯೇಯವ 

ಪಾವನವಾಗಿಸುವ  ಆಸೆ .

ಮರೆಯಾಗದಿರಲಿ  ಅವನ  ನೆನಪು.

ಏಕಾಂತದಲ್ಲೂ ಅವನ ಗುರುತು.

Take me back

 Take me back

to the moments etched in beauty,

to a day filled with love,

where I asked for nothing in return.

Carry me to the time

when our eyes first met,

when love bloomed in a glance,

though I barely knew you.

As days went by,

my thoughts circled around you.

your joys, your quirks,

what made your heart lighter.

And as time passed,

I found myself lost in love.

Your kindness touched my soul,

your laughter became my light.

Each passing day,

I longed to be by your side.

not knowing if it was right,

not knowing if your heart beat for mine.

I cared in silence,

too afraid to confess what I felt.

so I poured my love

into verses and stories untold.

Then came the truth.

I watched from afar as you said “I do.”

All I could offer

was a silent wish for your happiness.

Still the days moved on,

and I tried to wake from the dream.

Through travels and quiet heartbreak,

your memory lingered on.

I read the books you loved,

listened to songs you adored,

watched the films that moved you,

trying to meet you in the echoes.

In those moments,

I gathered light from your shadow.

Music, stories, and journeys

helped me step beyond the pain.

And so, with time,

I came to cherish you for who you are.

What began as love

became the mirror of my becoming.

So take me with you.

wherever you may be.

As our days grow shorter,

let’s taste eternity together.

Take me with you,

let love bloom once more,

far from worry and doubt,

in a world of grace and innocence.

-AlemariKavi